Водгук на верш багдановича цплы вечар

Dating > Водгук на верш багдановича цплы вечар

Download links: → Водгук на верш багдановича цплы вечар → Водгук на верш багдановича цплы вечар

На пороге дома нас встретил дедушка Багданович Пётр Францевич 1920 и пригласил нас зайти и угоститься яблоками, которые он только что собрал. Then you shouldnʼt be bothered by this page for a long time. Танальнасць задуменная, сцішаная, спакойная. If this is the case, we recommend disabling these add-ons.

Валасевіча падкрэслівае магутнасць мовы. Под его влиянием вершил он свои первые литературные опыты. Як выкарыстоўваецца гукапіс у наступных радках? Прыгнечаны на працягу многiх вякоў, беларускі народ выжыў, захаваў сваю сiлу. У сэрцы няма месца на дурныя помыслы! Аўтар не толькі па-майстэрску апісвае прыроду, але і задае рытарычныя пытанні. Багдановіч: Ў белай пене праносяцца коні, — Рвуцца, мкнуцца і цяжка хрыпяць... Прызначаны для навучэнцаў і выкладчыкаў каледжа. «Моя жизнь прошла под знаком Горького», — напишет Антон Семенович в скорбные дни прощания с великим писателем»... Валасевіча падкрэслівае магутнасць мовы. Григорьевич сказал сыну: «Будешь учителем!

Любоў да Радзімы — адна з галоўных тэм лірыкі Максім Багдановіч. Паняцце пра лірыку прыйшло да нас з антычных часоў. Песні-плачы і галашэнні адлюстроўвалі не толькі няўцешнае гора па памершых сваяках, але і цяжкае беспрасветнае жыццё беднякоў у ярме памешчыкаў-прыгоннікаў.

Характарыстыка верша ''Слуцкія ткачыхі'' М. Багдановіча - Таму яшчэ з часоў Усяслава Чарадзея існаваў такі звычай: пасля нападу ворагаў на паселішча ўсе мужчыны, што маглі трымаць зброю, павінны былі дагнаць ворага і паквітацца з ім за забітых супляменнікаў. Багдановіч: Ў белай пене праносяцца коні, — Рвуцца, мкнуцца і цяжка хрыпяць...

Гэты верш — зварот да нас, чытачоў, у якім аўтар — беларусская паэтэса імкнецца дастукацца да кожнага з нас, прымусіць кожнага берагчы сваё сэрца і не губляць душэўныя сілы дарма. Ці акунецца ў радасць, ці параніцца За доугі дзень свой ад зары да вечара Жывое сэрца — сэрца чалавечае… У гэтых радках, акрамя таго, што яны вельмі меладычна гучаць, ёсць адкрыты, і вельмі глыбокі сэнс. Сэрца — яно ж не каменнае, яно патрабуе пастаяннай аховы і непамернага кахання. Калі сэрцу не даваць гэтага кахання, яно будзе павольна, але дакладна абрастаць, чарствець і ў выніку поўнасцю памрэ. І калі сэрца чэрствасцю не скутае, Яно адно за цэлы свет пакутаее. Гэтыя радкі сведчуць аб тым, што ў адным сэрцы можа быць кахання на цэлы свет! А колькі зла магчыма змясціць ў ім адным? У сэрцы няма месца на дурныя помыслы! Часцей — думкі змяшчаюць злобу ў сваім кантэксце, сэрца толькі іх нясе ў сабе… У мітусні жыццёвай непрыкмечана Параніць можна сэрца чалавечае… Сапраўды, мы часта перастаем заўважаць вакол сябе прыгожае, а дробныя крыўды вельмі балюча раняць наша самалюбства, з-за гэтага пакутуе наша сэрца. Трэба вызначыць для сябе, што галоўнае ў жыцці а што другаснае. У агульным выніку, калі і размаўляць аб творчасці Святланы Басурматавай, трэба сказаць, што яе верш напісаны на вельмі прыгожай, літаратурнай беларускай мове, а таксама мае роўныя, стройныя радкі і меладычныя рыфмы. Миру были представлены самые талантливые: поэты, писатели, прозаики.